สวัสดี เพื่อนๆ
เราเห็นว่าช่วงนี้มีเพื่อนๆคนอื่นๆมาแนะนำการฝึกภาษาอังกฤษกัน
เราก็เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวที่เราทำได้มาให้ทุกคนเป็นวิทยาทานนะ
:)
จากแต่ก่อนที่เราไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษเลย ได้คะแนนน้อยมากๆจนเกือบตกมีน
(ตอน ม.4)
ทีนี้เราก็เลยคิดว่าถ้าเรารู้คำศัำำพท์มากๆเราน่าจะทำคะแนนได้ดีกว่านี้
หลังจากนั้นได้เรา
1.ท่องคำศัำพท์ -
มีสมุดบันทึกศัพท์ส่วนตัว คำไหนที่เคยเรียนก็มาจดไว้ แล้วก็ท่องๆๆ
ท่องทุกวัน วันนี้ท่องคำใหม่ 10 -20 คำ
ก็ต้องกลับไปท่องคำเก่าที่เคยเรียนมาแล้วด้วย และตอนเดินกลับบ้าน
หรือรอรถเมล์ก็หยิบมาท่องตลอด ท่องไปฝึกออกเสียงไปด้วย
เราเคยฟังในวิทยุ เขาบอกว่า
สมองเราถ้าหากว่าฝึกฟังภาษาใดๆเข้าทุกวัน
เส้นประสาทในสมองจะคุ้นเคยและทำให้สามารถฟังออกได้ถ้าได้ฝึกฟังบ่อยๆ
เหมือนเด็กทารกที่พูดภาษาได้เลยไม่ต้องเรียน
เราจึง
2.ฟังเพลงอังกฤษ พร้อมดูเนื้อเพลง -
ครั้งแรกเราจะฟังไม่ออก แต่ถ้าเราได้ดูเนื้อเพลงครั้งนึงแล้ว
จะทำให้ครั้งต่อๆไปที่ได้ฟังเพลงนั้น ฟังออกโดยปริยาย
จากแต่ก่อนเราฟังเพลงอังกฤษไม่ออกเลย
จนทุกวันนี้เราฟังเพลงอังกฤษออกโดยไม่ต้องดูเนื้อเพลงแล้ว (เริ่มฟังตั้งแต่
ม. 4-5) ตอนนี้เรา จะขึ้นปี 2 ละจ้า ประมาณ 2-3 ปี
เรามีเพื่อนออนไลน์ทางเน็ต ตอนปิดเทอมจะขึ้น
ปี 1 ก็คุยกันมาเรื่อยๆ ส่วนมากก็จะหาจากเว็ปฝึกภาษาอังกฤษนะ ปลอดภัยด้วย
เราจะเข้ากันได้ดีมากๆเลยละกับเพื่อนคนจีน คนญี่ปุ่น เกาหลี
คือความรู้สึกเหมือนได้คุยกับคนชาติเดียวกันแหละ
เพราะคุยกับเพืื่อนอายุไล่เลี่ยกันอะ แต่กับคนฝรั่งบางคน เขาคุยกับเรา
ชอบมาคุยทางชู้สาว ทำนองนั้น แต่ถ้าเจอฝรั่งใจดี
ก็ช่วยบอกให้ช่วยแก้ภาษาด้วยนะถ้าเราพูดผิด
3.
หาเพื่อนต่างชาติคุยเป็นภาษาอังกฤษ เพื่อนทางเน็ตนี่แหละ -
จะคุยกับคนเอเชียก็ได้ คุย Chat นั่นแหละ ทำให้เราได้เพื่อนด้วย
ได้ฝึกใช้ภาษาอังกฤษด้วย
เพราะตอนที่เราคุยสมองเราก็ต้องคิดเป็นภาษาอังกฤษเพื่อที่จะเขียนลงไปไง
4.ดูหนังอังกฤษ ซับอังกฤษ -
อันนี้ช่วยเราได้มากเหมือนกัน เพราะเราจะได้รู้ว่าเขาพูดคำนี้
ออกเสียงสำเนียงแบบนี้นะๆ เพราะบางคำคนไทยออกเสียงกับฝรั่งออกเสียง
ไม่ตรงกัน เราจึงฟังเค้าพูดไม่เข้าใจ อย่าดูซับไทยล่ะ ไม่ช่วยเลย แถมได้สำนวนที่คนเมกันพูดกันในชีวิตประจำวันด้วย
พอเราเข้า ปี 1 เราก็ยังกล้าๆกลัวๆที่จะใช้ภาษาอังกฤษอยู่นะ ไม่ค่อยมั่นใจ
เราก็เลยไปจ้างครูฝรั่งเศษมาสอนพูดสนทนาตัวต่อตัว แค่เดือนเดียว ก็เลิก
เพราะเราเพิ่งรู้ว่าเราคุยอังกฤษได้ตั้งแต่เรากล้าพูดนั้นแหละ
เราก็เลยเลิกเรียน
5. ก่อน 3 เดือนที่จะพูดอังกฤษได้ ~ ตอน เดือนกันยา 55 เรายังพูดไม่ได้ ไม่กล้าพูดเลย หลังจากนั้น ตอน เดือน ธันวา..55 เราพูดได้แล้ว เพราะ
เรามีโอกาสได้เจอเพื่อนญี่ปุ่นและเพือนเกาหลีมาทำค่ายในมหาลัยที่ไทย
จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราต้องพูดเพราะอยากได้เพื่อน นั่นเอง สำเนียงคนเอเีชียจะฟังง่ายมากๆ ให้เริ่มจากตรงนี้ก่อน (คล้ายๆคนไทยพูดอังกฤษนั่นแหละ)หลังจากนั้นเป็นต้นมาเราจึงเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น จึงมั่นใจแล้วว่าตัวเองพูดได้
และหลังจากนั้น พอเราได้มีโอกาสเจอยุโรปมาถามทางพูดภาษาอังกฤษ บลาๆๆใส่เรา เราก็สามารถฟังออกและพูดกับเค้าได้เลย
6.หลังจากนั้น หลังปีใหม่ 56
เรามีโอกาสได้คบกับคนญี่ปุ่น >< ฮี่ๆๆ
เราจึงจำเป็นต้องพูดภาษาอังกฤษออนไลน์ ผ่าน Video Calling แบบเห็นหน้า
เสมือนได้เจอกันจริงๆ ได้ฝึกพูดและฟัง ผ่าน Skype ทุกวันนั่นแหละ
จนทุกวันนี้ คะแนนภาษาอังกฤษเราท็อปห้องตลอดเลย เพราะที่สำคัญในการใช้แกรมม่า คือ ท่อง ๆๆๆ และใช้ๆๆๆ
~แนะนำ นิตยสาร Future หรือ IgetEnglish ราคา 25 บาท หาได้ตามร้านหนังสือทั่วได้ ได้แกรมม่าและสำนวนจ้า
7.อยากเก่งแกรมม่าต้องฝึกทำข้อสอบ
เก่ามากๆ - ทำซ้ำๆนะ
อันไหนที่เคยทำแล้วแล้วมันผิดก็กลับมาทำซ้ำใหม่อีกรอบนึง
อันนี้ช่วยทำให้เราทำข้อสอบได้ดีมากขึ้นจ้า
***ข้อสำคัญในการเรียนคือ หาแรงจูงใจ ใฝ่ใจรักในภาษาอังกฤษให้ได้
เช่น 1.ได้มีเพื่อนหลายชาติ หลายภาษา 2.ได้เงินเดือนดีงานดี+มีโอกาสได้ไปต่างประเทศ 3.มีแฟนต่างชาติ อิอิ 4.ได้เข้าใจดาราที่ชอบ
ขอบคุณที่มาจาก www.dek-d.com
